Dalam beberapa bulan kebelakangan ini, rakyat Malaysia menyaksikan dengan kemarahan yang semakin memuncakapabila penindasan  berlaku di Kg Sg Baru dan terbaru di Kg Jalan Papan. Pada masa yang sama, semakin ramai individuseperti Papa Gomo disiasat di bawah Akta Hasutan kerana menyuarakan kritikan terhadap kerajaan—terutama sekaliterhadap Perdana Menteri. Insiden-insiden ini menimbulkanrasa gusar bahawa mereka yang berkuasa hari ini—khususnyapemimpin dalam PKR, dan secara tidak langsung kerajaanPakatan Harapan—mula mencerminkan tingkah laku yang pernah mereka kecam hebat pada era BN dahulu.

Apabila kuasa negara digunakan bukan untukmempertahankan rakyat tetapi menakut-nakutkan mereka; apabila institusi seperti PDRM kelihatan menekan dan bukannya melindungi; apabila aktivis dan pejuang hak asasimanusia seperti mereka dari PSM ditahan hanya kerana mempertahankan keadilan dan hak seorang warganegara“kecil” yang tidak dianggap penting, maka sudah tibamasanya RAKYAT BANGKIT

Impian reformasi yang dijanjikan oleh Anwar kini bercanggah secara terang-terangan dengan realiti hari ini—satu pengkhianatan yang begitu jelas sehingga jurangnya telahmenjadi luka yang membelah kepercayaan negara.

Jika undang-undang diputarbelitkan menjadi alat untukmembungkam atau merampas hak rakyat, maka undang-undang itu—dan mereka yang menggunakannya—harusditentang, didedahkan, dan dicabar tanpa rasa takut.

Tidak lama dahulu, Dato’ Anwar Ibrahim sering berucapdengan penuh semangat tentang penindasan dan ketidakadilan, mengecamnya sebagai zalim dan menggesarakyat Malaysia untuk bersatu menentang segala bentukkezaliman. Namun hari ini, ramai rakyat Malaysia berasadikhianati apabila sistem—dan kerajaan yang dipimpinnya—menghidupkan kembali ketidakadilan dan kezaliman yang pernah beliau bangkit menentang bersama seluruh negara. Kekecewaan itu begitu mendalam kerana rakyat telahmeletakkan harapan yang luar biasa kepada kerajaan ini untukmelakukan yang lebih baik.

Malaysia berhak mendapat yang lebih baik. Kita memerlukanpolitik baharu—yang tidak dibina atas slogan, drama, ataupemujaan terhadap individu, tetapi atas komitmen teguhterhadap keadilan, kemanusiaan, dan maruah golongan miskin serta terpinggir. Kita memerlukan ahli parlimen yang berdiribersama rakyat bukan hanya ketika kamera terarah atauapabila ia menguntungkan secara politik, tetapi lebih-lebihlagi ketika ia berisiko, tidak selesa, atau tidak popular. Kita memerlukan ahli parlimen yang memahami bahawa kuasaadalah amanah—tanggungjawab suci.

Kita mesti menolak segala bentuk penindasan. Reformasi sebenar menuntut setiap kerajaan dipertanggungjawabkanpada standard yang sama—akauntabiliti, ketelusan, dan belasihsan. Perjuangan untuk keadilan tidak berakhir denganpertukaran pentadbiran. Ia hanya berakhir apabila setiaprakyat Malaysia—kaya atau miskin, bandar atau luar bandar—dapat hidup dengan keselamatan, maruah, dan suara yang didengari serta dihormati.

Sudah tiba masanya kepimpinan PN menulis semula skrippolitik mereka. Sudah tiba masanya Rakyat Bangkit.

In recent months, Malaysians have watched with mounting anger as state oppression unfolds in Kg Sg Baru and most recently in Kg Jalan Papan. At the same time, more and more individuals like Papa Gomo are being hauled up under the Sedition Act for voicing criticism of the government—particularly of the Prime Minister. These incidents have created a disturbing sense that those in power today—especially leaders within PKR, and by extension the Pakatan Harapan government—are beginning to mirror the very behaviours they once fiercely condemned during the BN era.

When state power is deployed not to defend the rakyat but to intimidate them; when institutions like the PDRM appear to suppress rather than safeguard; when activists and human rights defenders such as those from PSM are detained merely for standing up to justice and the right of a private “insignificant” citizen, the truth becomes difficult to deny: The reformist dreams we were sold now stand in outright contradiction to today’s reality—a betrayal so glaring that the gap has become a wound splitting the nation’s trust.

If laws are twisted into instruments to silence or dispossess the rakyat, then those laws—and those who wield them—must be confronted, exposed, and challenged without fear.

Not long ago, Dato Anwar Ibrahim spoke passionately about oppression and injustice, condemning them as zalim and urging Malaysians to stand united against all forms of tyranny. Yet today, many Malaysians feel betrayed as the system—and the government he heads—revives the very injustices and tyranny he once rallied the nation against. The disappointment is raw and deep precisely because the rakyat placed extraordinary faith in this government to do better

Malaysia deserves better. We need  new politics—one not built on slogans, theatrics, or personality cults, but on an unshakeable commitment to justice, humanity, and the dignity of the poor and marginalised. We need parliamentarians who stand with the rakyat not only when cameras are rolling or when it is politically advantageous, but especially when it is risky, inconvenient, or unpopular. We need parliamentarianswho understand that power is a trust—a sacred responsibility.

We must reject all forms of oppression. True reform demands that every government be held to the same standards of accountability, transparency, and compassion. The struggle for justice does not end with a change of administration. It ends only when every Malaysian—rich or poor, urban or rural—can live with security, dignity, and a voice that is heard and respected.

It is time the PN leadership rewrite their political script. It is time the People Rise.

-Waytha Moorthy Ponnusamy

கோலாலம்பூர், நவ.10:

அரசியல் சரித்திர சாதனை இயக்கம் ஹிண்ட்ராஃப் தலைவரும் ஹிண்ட்ராஃப் அமைப்பின் அரசியல் கரமான மலேசிய முன்னேற்றக் கட்சி-எம்ஏபி தலைவருமான பொன்.வேதமூர்த்தி, தான் வெளியிட்ட ஓர் அறிக்கையில் தவறு இருப்பதை உணர்ந்த அடுத்த சில மணி நேரத்தில் மன்னிப்பு கேட்டிருப்பது, தேசிய அரசியல் நெறிமுறையின் அடையாளமாகவும் தலைமைத்துவ பண்பின் மாண்பாகவும் அமைந்துள்ளது என்று கட்சியின் தேசிய உதவித் தலைவர் டத்தோ செல்வம் செல்லையா தெரிவித்துள்ளார்.

மலேசிய அரசியலில், ஒரு தலைவர் வெளியிட்ட பொது அறிக்கையில் ஒரு தவற்றை உணர்ந்தவுடன் வெளிப்படையாகவும் மனதாரவும் மன்னிப்பு கேட்டிருப்பது, முன்மாதிரி நடவடிக்கையாகவும் அரசியலில் நேர்மையின்  வெளிப்பாடாகவும் அமைந்துள்ளது. 

இதுபோன்ற சூழலை எதிர்கொள்ளும்பொழுது, பெரும்பாலும் ‘தவறாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டுள்ளது’ என்று விளக்கமளிக்கப்படும்; அல்லது வேறேதும் சாக்குபோக்கு கூறப்படும். ஆனால், புதுமைத் தலைவரான பொன்.வேத மூர்த்தி,  அப்படி யெல்லாம் சமாளிக்காமல், 12 மணி நேரத்திற்குள் தன்னுடைய தவற்றை விரைவாக ஒப்புக்கொண்டு, அதைச்சீர்செய்யும் விதமாக உடனே வருத்தமும் மன்னிப்பும் தெரிவித்திருப்பது, மலேசிய அரசியலில் ஒரு புதிய பரிமாணத்தையும் பொறுப்பேற்கும் துணிவையும் வெளிப்படுத்தி உள்ளது; தவிர, பொன்.வேதமூர்த்தி  மலேசிய அரசியலில் புதுப்பாங்கையும் ஏற்படுத்தி இருக்கிறார்.

பொன்.வேதமூர்த்தி, தன்னுடைய அரசியல் பயணத்தில் ஒரு தவற்றை மட்டும் சரிசெய்யவில்லை; அரசியல் நெறிமுறைக்கு ஒரு புதிய அளவுகோலை அமைத்துள்ளார், மேலும், ஓர் அரசியல் தலைவர் என்பவர், நேர்ந்துவிட்ட தவற்றை ஏற்றுக்கொள்ளும் துணிவையும் திருத்திக் கொள்ளும் மாண்பையும் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்பதற்கு தக்க சான்றாக பொன்.வேதமுர்த்தி விளங்குகிறார் என்று டத்தோ செல்வம் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கையில் தெரிவித்துள்ளார்.

Dato Selvam Selliah
Naib Presiden
MAP

Permohonan maaf terbuka dan tulus ikhlas oleh pemimpin Hindraf dan MAP, Waytha Moorthy, dalam tempoh hanya beberapa jam selepas menyedari kesilapan dalam kenyataannya, merupakan satu tindakan luar biasa dan contoh teladan integriti politik dalam ruang awam Malaysia.

Dalam era di mana ramai tokoh politik sering berlindung di sebalik alasan “disalah petik” atau “kenyataan diambil di luar konteks”, pengakuan dan pembetulan segera oleh Waytha dalam tempoh 12 jam menunjukkan satu perubahan menyegarkan daripada kebiasaan dan langkah berani ke arah budaya akauntabiliti baharu dalam politik Malaysia.

Waytha Moorthy bukan sekadar membetulkan kesilapan — beliau telah menetapkan penanda aras baharu bagi etika politik, serta mengingatkan kita semua bahawa kepimpinan bukan diukur melalui kesempurnaan, tetapi melalui keberanian untuk mengakui dan memperbetulkan kesilapan sendiri.

Permohonan maaf secara terbuka seperti ini — dibuat secara sukarela, tanpa tekanan luar, dan berasaskan komitmen tulen terhadap kebenaran — amat jarang berlaku. Bagi seorang pemimpin politik yang berucap hampir setiap hari untuk berhenti sejenak, menyemak semula fakta, dan segera membuat pembetulan, ia mencerminkan kejujuran intelektual, kerendahan hati, dan keberanian moral yang tinggi.

Keputusan Waytha Moorthy untuk mengakui kesilapannya tanpa ragu atau alasan wajar dipuji dan dicontohi oleh semua tokoh awam. Ia menandakan satu kematangan budaya politik Malaysia, di mana integriti mengatasi ego, dan akauntabiliti didahulukan daripada penafian.

Dato Selvam Selliah
Vice President
MAP

Hindraf and MAP leader Waytha Moorthy’s open and heartfelt apology within mere hours of realizing an error in his public statement stands as a remarkable and exemplary act of political integrity in Malaysia’s public sphere. In an era where political figures often seek refuge behind excuses of being “misquoted” or “taken out of context,” Waytha’s swift acknowledgment and rectification of his mistake within 12 hours mark a refreshing departure from the norm and a bold step towards a new culture of accountability in Malaysian politics.

Waytha Moorthy has not only corrected an error — he has set a new benchmark for political ethics and reminded us all that leadership is defined not by perfection, but by the courage to admit and amend one’s mistakes.

Public apologies of this nature — issued voluntarily, without external pressure, and rooted in a sincere commitment to truth — are exceedingly rare. For a political leader who delivers public speeches almost daily to pause, recheck the facts, and immediately issue a correction demonstrates intellectual honesty, humility, and moral courage of the highest order.

Waytha Moorthy’s decision to own up to his mistake without hesitation or justification should be commended and emulated by all public figures. It signals a maturing of Malaysian political culture, where integrity triumphs over ego, and accountability takes precedence over deflection.